Een WETENSCHAPPELIJK BEWEZEN oplossing is een BETERE oplossing
Met stip bovenaan, klinkt ook als een open deur: dit is toch een vanzelfsprekende
waarheid??
wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat ....
Toch zit er een andere kant dit 'wetenschappelijk bewezen' boegbeeld. Deze
andere kant heeft ten dele te maken met de wetenschap zelf en voor het andere
deel met de invloed van de commerciele partijen die deze wetenschap financieren.
Wetenschap zelf
Wetenschappelijk onderzoek is echt erg complexe materie en kan ook schijnzekerheid
geven. "Meten is Weten" zegt men wel eens, hetgeen ook betekent:
als je een belangrijke factor niet mee-meet.
Commerciele invloed
Wetenschappelijk bewijzen kost helaas geld en best wel VEEL ook. Deze investering
moet hoe dan ook terugverdiend worden en je ziet dus ook (in het nieuws) dat
oplossingen met weinig winstperspectief het niet lukt om fondsen te verwerven
om het onderzoek te bekostigen dat nodig is voor het 'wetenschappelijk' bewijs.
Gevolg is dat 'niet bewezen'-deze oplossingen niet toegepast MOGEN worden
in een regulier ziekenhuis , want we gaan immers niet experimeteren op
onze patienten ....
Deze keiharde selectie op winstperspectief is zichtbaar in AL het onderzoek
naar ALLE chronische veel-voorkomende aandoeningen, reuma, kanker, diabetis,
ms, aids etc ... terwijl onderussen de PR-afdeling de boodschap "we doen
alles wat in onze macht ligt om de mensheid te redden" verkocht wordt:
=> Zolang het gaat om onderzoek naar patenteerbare medicijnen zijn er fondsen
genoeg
=> Zodra natuurlijke (niet patenteerbare) stoffen of dieten als kansrijk
in beeld komen: geen fondsen
Merk op dat de mate van kansrijkheid niet de eerste rol speelt in de afweging.
Als commercieel investeerder gezien klopt deze houding wel: je wilt pers slot
rendement maken en geen geld verliezen.
Zo bekeken zijn niet-patenteerbare oplossingen nog steeds oplossingen en dus
concurrerend met je eigen toekomstig product.
De kop van dit artikel kan dus adequater geformuleerd worden als: Een
wetenschappelijk bewezen oplossing moet in het huidige systeem in de eerste
plaats voldoende winstperspectief bieden
Op zich niks, echter, het commerciele bedrijfsbelang en 'de beste oplossing
voor de mensen' gaan niet altijd samen.
Bv als bedrijf heb ik een medicijn tegen ziekte A ontwikkeld. Dit heeft mij
500 miljoen gekost die ik terug moet verdienen (anders ga ik failliet).
Dit geld terugverdienen is op dit moment bedrijfsbelang 1 (lijfsbehoud) geworden,
en de gezondheid van de patient is opeens nummer 2.
Mocht er nu een betere oplossing komen, dan het is nu als bedrijf de zaak
JE MARKT TE BESCHERMEN. Het is de taak van Sales/Public
Relations afdeling de arts/patient ervan te overtuigen dat hun oplossing de
beste is. Het bedrijf heeft immers geen andere keuze, verlies je als bedrijf
deze 'strijd om de markt' dan ga je failliet. Met een PR-budget wat vaak groter
is dan het onderzoeks-budget toont de industrie dat ze deze commerciele feiten
serieus nemen.
Maar al te vaak merk je dat patienten veelbelovende pharma-reclame 'slikken
als zoete koek', en vervolgens bij de arst gaan 'zeuren' om de nieuwe pil:
Het is niet zo vreemd dat wanhopige patienten zich vastklampen aan elke strohalm.
Dit is dus ook de reden dat pharmas hun dure maketing-campagnes steeds vaker
rechtstreeks op de patient afvuren: bv door te adverteren in het club-blad
van de patientenvereniging die ze toch al sponsorden. Een verhoogde effectiviteit
van nieuwe (duurdere) medicatie tov van oudere middelen staat lang niet altijd
onomstoten vast, maar de investering van een paar honderd MILJOEN is gemaakt:
die moet er wel uit anders gaat het bedrijf op de fles:: Marketen dus! (of:
stoppen met productie ouder middel (wat prima beviel), dan moeten mensen wel
overstappen ) Lees in dit verband eens doors
of perception, een kijkje in de keuken van marketing en PR: pharmas geven
meer aan marketing uit dan aan PR en dit geld is echt niet weggegooid.
Puur vanuit het commercieel perspectief bekeken (in welke mate dit gebeurd
dat weet je niet) veranderen een aantal treurige zaken opeens in goede kansen:
Hier wil ik nog aan toevoegen dat een BEETJE winst maken nooit een probleem
is, bleef daar alleen maar bij .... de markt voor pijnstillers alleen is globaal
al 10 MILJARD
Plaats jezelf eens in de positie van directeur van een pharma-bedrijf, als
er een paar MILJARD te winnen of te verliezen is wat laat je dan voorgaan:
het geld of 'misschien' (het gaat altijd om aanwijzingen) de gezondheid van
enkele patienten .... hoeveel risico neem je ... kijk eens rond in het nieuws,
pharma schandalen alom! Er is berichtgeving bekend dat 'mogelijke gezondheidsrisicos
van een medicijn ' als 'te overwinnen obstakels' op de agenda van de salesvergaderingen
stonden.
Ook dieten en andere oplossingen zijn concurrerend en dus een bedreiging voor
jouw marktaandeel ... het belang van de patient lijkt hier ver te zoeken.
Mijn dokter weet alles ... dit romantisch beeld blijkt al zo oud als de mensheid:
wishful thinking van een zieke patient.
Je reumatoloog weet (hopelijk) alles over wetenschappelijk bewezen oplossingen:
dit is voor de meesten al meer dan ze kunnen behappen, de ontwikkelingen gaan
nl snel. Het vraagt heel veel toewijding en hard werken om ook maar enigzins
bij te blijven. Dan hebben we het nog niet eens over alternatieve zienswijzen::
geen tijd!
=>Er is geen dokter die alles weet
mijn dokter denkt met mij mee over de oorzaak van
mijn bechterew
jaja, dat zouden we allemaal wel willen .... knappe mannen die met ons meedenken
over oorzaken van onze problemen
NIET DUS! De dokter heeft daar helaas geen tijd voor. Hij moet zich
a. gewoon aan de wet houden (alleen bewezen zaken
gebruiken, wetenschappelijk verantwoord heet dat dan ...)
b. vooral OPSCHIETEN (efficientie etc)
=>Hij kijkt dus in het grote boek bij "bechterew" en ziet daar: oorzaak
onbekend. PUNT UIT
=>Hij bladert vlijtig verder naar "behandeling" en daar staat: medicijnen/oefenen
is de behandeling. PUNT UIT.
Alle gesprekken die hierna volgen krijgen nu het karakter van een wassen neus,
want alles is immers al lang besloten. De consulten zijn er verder op gericht
de patient 'het GEVOEL te geven dat er naar hem geluisterd wordt' maar het
doel staat al vast: jou in die standaard behandeling krijgen. Het beste medicijn
vinden is (opeens zeer ONWETENSCHAPPEIJK) 'een kwestie van proberen', probeer-volgorde
is afhankelijk van de persoonlijke ervaring van de arts. Afwegen van de werking
tegenover de bijwerkingen is eigenlijk zijn voornaamste taak.
dus mijn dokter is slecht?
FOUT: te kort door de bocht.
-Hij weet niet meer dan hij weet (opleiding)
-Hij moet zich aan de wet houden. Je reguliere dokter is wettelijk niet vrij
in de keuze van behandelmethodes. Hij moet zich beperken tot WETENSCHAPPEIJK
BEWEZEN methodes. Deze wet schept mogelijkheden voor diegene die bepaalt wat
er wel en niet bewezen word: de financier. Hiermee heeft de financier dus
controle over de opties die ter beschikking van de artsen staan. Laat dit
nu net die pharma-industrie zijn ... dit bepalen doen ze door budget-toewijzing
.... zij wijzen bij 80% van als het onderzoek het budget toe. als je als onderzoeker
budget zoekt voor een oplossing die hun commerciele goedkeuring niet kan verdienen:
sorry, geen budget!
=> de dokter loopt effectief aan de hand van de pharma-industrie is de
conclusie.
Mijn grootste ergernis is dat deze afhankelijkheid stelsematig onder de tafel
wordt gestopt, Doktoren doen graag gewichtig alsof ze de zaak vanuit medisch
oogpunt sturen terwijl eigenlijk de pharmas bepalen wat er gebeurd. Vervolgens
gaat het gesprek weer door over 'het belang van de patient' (want dat moet
toch voorop staan )
Mijn dokter geeft mij eerlijke informatie
Hij probeert dit waarschijnlijk wel, maar verplaats je eens in je dokter,
want die heeft namelijk zo zijn eigen problemen. Hij heeft namelijk patienten
die ziek zijn, en de oplossing waar mee gewerkt wordt is medicatie. Die moeten
patienten wel innemen anders heb je als
arts een patient die verslechterd terwijl hij onder jouw zorg staat. Dit is
niet goed voor de reputatie van de arts en kan bv tot ontslag leiden. Dus
dit betekent positieve effecten benadrukken en negatieve effecten wel noemen,
maar vooral niet teveel benadrukken want dan wordt de patient bang en neemt
hij ze niet.
Dus: er zijn 'tegenwoordig gelukkig goede medicijnen', 'die bijwerkingen vallen
wel mee', 'we houden het goed in de gaten' .... etc
Ook iets andere termen gebruiken helpt al, bv noem een maagzuurremmer een
maagbeschermer, dat klinkt een stuk positiever.
Het is dus schipperen tussen eigenbelang en patient belang. Koude grond Logica
leert ons dat dar waar geschippert wordt, daar valt de balans wel eens de
verkeerde kant op. Of heel erg de verkeerde kant, en dan heb je een medische
fout, die niet wordt toegegeven etc .... het is jouw leven en met de info
ik heb reuma, mijn immuunsysteem is 'stuk'
je immuunsysteem is niet stuk, het is in de war. Allerlei omstandigheden kunnen dit veroorzaken waaronder verkeerd eten. Ik persoonlijk geloof niet dat er 1 oorzaak is voor het symptoom bechterew.
ik eet gezond (schijf van vijf), dus dat kan het probleem niet zijn
Gezonde voeding is niet voor iedereen hetzelfde. Wat voor de een gezond is,
kan voor de ander vergif zijn. metabolic typing is hot: zie links
=>Gooi eerste klas kwaliteit superbenzine in een dieselauto en hij zal
toch echt stuk gaan.
oh een dieet, heb ik al eens geprobeerd en dat hielp niks
Ongelooflijk maar waar, ik kom het regelmatig tegen. "oh een medicijn, heb ik al geprobeerd" heb ik echter nog nooit gehoord ... want de pil-gerichten hebben heel goed geleerd dat er vele verschillende medicijnen zijn .... een goed bewijs van power van marketing en PR: zie doors of perception hogerop de pagina.
er zijn tegenwoordig toch goede medicijnen?
Maar hoe werken die dan ... De ontstekingsreactie is een natuurlijke reactie
die nodig is als verdediging tegen indringers. Hij gaat alleen bij bechterew
af als het niet moet, maar dat wil niet zeggen dat je hem dan maar helemaal
moet disabelen. Wat is nu precies die onstekingreactie?
Op moleculair niveau is het een lawine van elkaar activerende eiwitten/enzymen.
Schematisch kun je dit als volgt weergeven.
etc ... eiwit TNF->enzym A->eiwit B->enzym COX1->enzym
COX2-> enzym C->eiwit C ... etc ... PIJN
Wat doen nu die medicijnen?? ze de-activeren een enzym of eiwit uit deze keten waardoor de lawine wordt onderbroken. Heel mooi als tijdelijke oplossing terwijl je verder zoekt naar de echte oorzaak. Als je deze tacktiek echter als permanente oplossing gaat gebruiken wordt het anders. Indien het geblokkeerde eiwit/enzym namelijk een rol speelt in een andere keten dan functioneert deze ook niet meer : en daar komen nu ook precies die bijwerkingen vandaan.
Er zijn in het lichaam miljoenen kettingreacties van eiwitten/enzymen waarvan de meesten onbekend zijn. Er zijn er velen die slechts onder bepaalde omstandigheden nodig zijn. Het is vrij onwaarschijnlijk dat een bepaald eiwit/enzym in slechts 1 kettingreactie een rol speelt, daarom is het deactiveren van zo'n bouwsteen behoorlijk linke soep. 'Proefondervindelijk' wordt door fabrikanten natuurlijk wel vastgesteld dat de mensen niet meteen omvallen als een bepaalde bouwstenen gedeactiveerd worden, maar ja wat moet je met de ketens die slechts nodig zijn onder bepaalde omstandigheden (die je niet kent) Er is een grens aan wat je kunt testen.
Deze 'goede medicijnen' zijn vanuit de optiek bekeken dus niet zo goed. Ze
saboteren je immuunsysteem en alle andere ketens waarin het betreffende ezym/eiwit
een rol speelt.
Ik werk zelf in de software ontwikkeling en daar heb
je iets vergelijkbaars: Een software product bestaat uit allerlei bouwsteen
die op ingewikkelde wijze samenwerken. Er zijn bv generieke functies die vanuit
allerlei hoeken aangeroepen wordt. Maak je als programmeur een wijziging in
dit soort functies, dan sta je er verbaasd van dat wat er dan allemaal om
kan vallen en hoe laat je daar achter kan komen. En dit is een situatie waar
je de source code bij de hand hebt, collegas die jouw code wijziging controleren
en een test-afdeling die automatiche testen draait. En dan NOG: pas 2-3 maanden
later in een prodctie omgeving..... BOEM, want dan onstaat pas die specifieke
situatie warin het mis gaat. Vervolgens ga je kijken en dan zie je pas wat
je over het hoofd hebt gezien.
Dus als techneut weet ik hoe dit tricky de verbanden in dit soort alles-hangt-met-elkaar-samen systemen kunnen liggen, en hoe makkelijk het fout kan gaan ondanks dat ik als programmeur zeker weet dat het goed zal gaan. Aangezien de source code van de verbanden in het menselijk lichaam niet beschikbaar is vind ik lastig de salespraatjes: alles is OK. Ik vind het veel veiliger ervan uit te gaan dat ze niet alles weten, dat er niets overbodig is aan het lichaam en dat deactiveren dus altijd problemen geeft, vroeg of laat. Maar je moet wel een alternatief hebben, het is wat naief om de ontwikkeling van dit alternatief te verwachten van de partij die nu goed geld verdient aan trouwe klanten: immers als de klant de pil ( tegenwoordig zelfs injectie!! ) niet nemen vergaan ze van de pijn.
de nieuwste generatie medicijnen (anti-TNF) pakt de oorzaak van de ziekte aan
Eerst was het NSAID (remmen van -COX1 & COX2) daarna NSAID (remmen van
COX2) en nu is het anti-TNF ( remmen van TNF ).
=> De tacktiek is precies hetzelfde gebleven, onderbreek de ontstekings
keten door een schakel plat te leggen.
ER IS HELEMAAL NIETS VERANDERD ander schakeltje, dezelfde tacktiek, het zijn
sales praatjes.
ik ga ervan uit dat tegenwoordig alles goed geregeld is
Mag je doen, realiseer je dat deze aanname je een gevoel van veiligeid
verschaft wat erg belangrijk voor een mens is. Zo belangrijk dat mensen
soms niet willen zien dat er nog andere belangen zijn dan het belang van
de patient.
Vergeet bv NIET de financiele belangen van de fabrikanten: de noodzakelijke
initiele investeringen zijn gigantisch, winstperfectief ook, onderlinge
concurrentie is bijzonder fel dus men werkt daar onder een enorm hoge druk.
Onderzoekers die ingehuurd worden hebben geheimhoudings-plicht
die ook geldt indien de onderzoeks resultaten negatief zijn. Dit
mag niet op eigen houtje gepubliceerd worden. Doe je dit wel wordt je voor
de rechter geleept, krijg je daarnaast nog allerlei licentie/buget problemen
en kun je het eigenlijk verder wel schudden.
Een overzichtje van marketing praatjes en de werkelijkheid:
COX2 was het eerste doelwit om te blokkeren. Nu was het in eerste instantie
niet mogelijk COX2 te blokkeren zonder ook COX1 te blokkeren.
COX1 blokkeren bleek de bekende maag/darmklachten te geven: dit was bekend
maar werd 'opgelost' met maagzuurremmers (verkocht als maag BESCHERMERS)
De maagzuurremmers (maagbeschermers, yeah right) bleken
de bacteriegroei in maag te stimuleren, immers het maagzuur heeft naast
verterings-functie ook een defensie-functie. De bacterien kruipen omhoog
door de slokdarm de longen in alwaar ze het risico op longontsteking fors
toenam.
Toen kwam de nieuwe generatie COX2, deze werden als verbetering tav maag-darm
gepresenteeerd.
Dt leek wel te kloppen maar helaas => na een jaar of 10 en met miljoenen
gebruikers:: verdubbeling van de kans op harklachten.
Dit is een schandaal van heb ik jou daar geworden. Deze
verhoogde kans op harklachten bleek n.l al in onderzoekfase bekend te zijn
maar werd onderdrukt om de verkoop niet in gevaar te brengen.
lees de details op mercola
Terugrekenend heeft dit schandaaltje 50.000
doden opgeleverd
Daarna kwam aan het licht dat OOK de oudere COX1/COX2 remmers de kans op
harklachten fors verhoogden.
Nu is het anti-TNF
'nieuwe generatie', beter => geloof je het nog??